چاپ آنلاین

تأثیر پروتکل مونترال-پروتئین مونترال در چاپ آنلاین کاهش مصرف ODS و غلظت استراتوسفر چقدر اهمیت دارد؟

در نمودار چاپ آنلاین، ما پیش بینی های مختلفی از غلظت های تاریخی و آینده مواد کلر مؤثر (یعنی مواد تخلیه شده) را در سناریوهای پروتکل های تکاملی مشاهده می کنیم. این ها از پیش فرض های هیچ پروتکل بین المللی، اولین پیمان مونترال در سال 1987، و پس از آن بازنگری های بعدی از افزایش جاه طلبی نقشه برداری شده است.

همانطور که نشان داده شده است، تحت پروتکل هیچ پروتوکل، پیش بینی شده است که انتشار جهانی ODS و غلظت استراتوسفر در دهه های آینده به سرعت در حال افزایش است. با این وجود، حتی تحت پروتکل مونترال اولیه و پس از آن لندن (1990)، کنترل و اهداف کاهش نیز بسیار آرام بوده است تا باعث کاهش میزان انتشار ODS شود. کاهش یا کاهش میزان تولید گازهای گلخانه ای در چاپ آنلاین مقایسه با سناریو بدون پروتکل، به دست می آید، اما این امر می تواند منجر به کاهش مطلق شود.

با این حال، کپنهاگ (1992) و تجدیدنظرهای بعدی آن، کنترل و جاه طلبی را در تعهدات جهانی به شدت افزایش دادند، که در اوائل سال 2000 به اوج رسیدن غلظت های استراتوسفر منجر شد و پیش بینی کاهش در دهه های بعدی چاپ آنلاین بود.

تخریب لایه اوزون-غلظت ازن استراتوسفر- چه تاثیری بر میزان انتشار ODS های تولید شده توسط انسان بر روی غلظت ازن در استراتوسفر؟

در نمودار زیر میانگین غلظت ازن استراتوسفر در چاپ آنلاین نیمکره جنوبی (که از آن تخریب اوزون شدیدتر است) در سالهای 1979 تا 2017 مشاهده می شود. غلظت های ازون از طریق ابزار ماهواره ای به عنوان بخشی از برنامه هواشناسی سازمان هواشناسی ناسا جمع آوری می شود.

غلظت ازون در واحدهای Dobson (DU) اندازه گیری می شود: این تعداد مولکول های ازون است که مورد نیاز برای ایجاد یک لایه از پوسته خالص 0.01 میلی متر ضخامت در چاپ آنلاین دمای 0 درجه سانتیگراد و فشار 1 اتمسفر است. یک حفره اوزون به یک منطقه تقسیم می شود که غلظت اوزون آن به طور متوسط ​​به حدود 100 واحد Dobson می رسد.

در چاپ آنلاین می بینیم که از 1979 تا اوایل دهه 1990 میزان غلظت ازن در اقیانوس ها در نیمکره جنوبی به سطح سوراخ اوزون 100 دسی بل رسید. برای چند دهه از دهه 1990، غلظت ها به حدود 100 یورو تقسیم می شوند. با این وجود، در طول چند سال گذشته از سال 2010، میزان غلظت ازن به آرامی بهبود می یابد.

منطقه سوراخ اوزون:آیا افت غلظت ازون استراتوسفر در یک سوراخ ازون منعکس شده است؟ در نمودار چاپ آنلاین ما حداکثر و میانگین منطقه سوراخ ازون در سراسر قطب جنوب، در کیلومتر مربع (کیلومتر2) اندازه گیری می شود. مانند غلظت گاز، ناحیه سوراخ ازن توسط دستگاه های ماهواره ای روزانه توسط ناسا نظارت می شود.

از سال 1979 شاهد افزایش مشخصی در ناحیه سوراخ اوزون قطب جنوب هستیم که در اوایل سال 2000 به حداکثر 30 میلیون کیلومتر مربع رسید. با این حال، از اواخر دهه 1990، سطح سوراخ اوزون تقریبا بین 20 تا 25 میلیون کیلومتر مربع تثبیت شد. در چاپ آنلاین سال 2018، برنامه نوروز ناسا اولین نتایج خود را برای نشان دادن نشانه های اولیه نشانه ای از بازیابی سوراخ ازن منتشر کرد. اما انتظار میرفت تا بازیابی کامل (تا حدودی) نیمه دوم این قرن باشد .

تصویربرداری ماهواره ای و داده ها از سوراخ اوزون قطب جنوب از 1979 تا 2017 را می توان در مرکز رسانه گادارد ناسا مشاهده کرد. این درک بسیار بصری از رشد سوراخ اوزون قطب جنوب را در چاپ آنلاین این دوره فراهم می کند.