چاپ پوستر تحریر (ایرانی) 80 گرم

تاریخچه پوستر

پوستر، یک کاغذ چاپی متشکل از عناصر متنی، گرافیکی و گاهی اوقات هر دو نوع چاپ است، بیش از 200 سال است که برای بیان هنر، تبلیغ رویدادها، اجراها، محصولات و خدمات، و برای اهداف تبلیغاتی جنگ استفاده می شود.

استفاده از پوستر برای اهداف تبلیغاتی جنگ به ویژه در اواخر دهه 1800 و اوایل دهه 1900 رایج بود، به ویژه در دوران جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم.

این البته قبل از معرفی رادیو و سایر رسانه های مکتوب بود که بعدها جای استفاده از پوستر را به عنوان منبع اصلی ارتباط با مردم گرفت. از لحاظ تاریخی، تکامل و دگرگونی پوستر مدرن همانطور که جهان آن را می شناسد در اروپا با قاره آمریکا سرچشمه گرفته است.

1880 - 1895: تولد پوستر لیتوگرافی

لیتوگرافی در سال 1798 اختراع شد، اما برای چندین دهه برای تولید پوستر بسیار کند و گران بود. بیشتر پوسترها حکاکی های چوبی یا فلزی ساده با رنگ یا طرح کمی بودند. همه اینها در حدود سال 1880 با "فرایند لیتوگرافی 3 سنگی چرت" تغییر کرد، پیشرفتی که به هنرمندان اجازه داد تا هر رنگی را در رنگین کمان با سه سنگ - معمولاً قرمز، زرد و آبی - که با ثبت دقیق چاپ شده بودند به دست آورند.

با این حال، روند Cheret همچنان به هنر فوق العاده و مهارت قابل توجهی نیاز داشت. نتیجه ارزشمند بود - شدت قابل توجه رنگ و بافت، با شفافیت های عالی و تفاوت های ظریف در رسانه های دیگر (حتی تا به امروز) غیرممکن است. توانایی ترکیب کلمه و تصویر در چنین قالب جذاب و اقتصادی سرانجام به پوستر لیتوگرافی اجازه داد تا عصر مدرن تبلیغات را آغاز کند. چرت که یک هنرمند بسیار با استعداد نیز بود، با ایجاد بیش از 1000 پوستر در طول 30 سال فعالیت، آن عصر را آغاز کرد.

1890 - 1900: Belle Epoque & Art Nouveau

در سال 1891، اولین پوستر خارق‌العاده تولوز لوترک، مولن روژ، جایگاه پوستر را به هنرهای زیبا ارتقا داد و شوق پوستر را برانگیخت. در طول دهه 1890 که در فرانسه به عنوان Belle Epoque نامیده می شود، نمایشگاه های پوستر، مجلات و فروشندگان زیاد شدند. فروشنده پیشگام پاریسی ساگوت 2200 پوستر مختلف را در کاتالوگ خود فهرست کرده است!

تنها سه سال بعد، آلفونس موچا، چکی که در پاریس کار می کرد، اولین شاهکار طراحی پوستر آرت نوو را خلق کرد. با تأثیرات متعدد از جمله پیش رافائلی ها، جنبش هنر و صنایع دستی، و هنر بیزانسی - این سبک پرگل و آراسته تا جنگ جهانی اول به جنبش بین المللی هنر تزئینی اصلی تبدیل شد.

در هر کشوری از این پوستر برای تجلیل از نهادهای فرهنگی منحصر به فرد جامعه استفاده می شد. در فرانسه، کافه و کاباره همه جا حضور داشتند. در ایتالیا اپرا و مد. در اسپانیا گاوبازی و جشنواره ها. در آلمان نمایشگاه‌ها و مجلات، در بریتانیا و آمریکا مجلات ادبی، دوچرخه‌ها و سیرک.

با وجود گرده افشانی متقابل، سبک های ملی متمایز نیز آشکار شد - پوسترهای هلندی با محدودیت و نظم مشخص شدند. پوسترهای ایتالیایی با درام و مقیاس بزرگ آنها. پوسترهای آلمانی برای مستقیم بودن و تأثیر قرون وسطایی آنها.

1900 - 1914: قرن جدید و مدرنیسم اولیه

در سال 1900، آرت نوو به دلیل تقلید و تکرار محض، پویایی خود را از دست داده بود. مرگ تولوز لوترک در سال 1901 و کنار گذاشتن هنر پوستر توسط موچا و چرت (که هر دو به نقاشی روی آوردند) خلایی را ایجاد کرد که توسط یک کاریکاتوریست جوان ایتالیایی به نام لئونتو کاپیلو که در سال 1898 به پاریس رسید پر شد.

کاپیلو که به شدت تحت تأثیر چرت و تولوز لوترک قرار گرفته بود، جزئیات پر سر و صدا هنر نو را رد کرد. در عوض او بر خلق یک تصویر ساده، اغلب طنزآمیز یا عجیب، تمرکز کرد که بلافاصله توجه و تخیل بیننده را در یک بلوار شلوغ جلب می کرد. این توانایی برای ایجاد هویت برند، Cappiello را به عنوان پدر تبلیغات مدرن معرفی کرد. سبک او تا زمان اولین پوستر آرت دکو کاساندرو در سال 1923 بر هنر پوستر پاریس تسلط داشت.

در همین حال، هنرمندانی که در مدرسه گلاسکو اسکاتلند، انشعاب وین اتریش و Deutscher Werkbund آلمان کار می کردند نیز در حال تغییر رویکرد ارگانیک آرت نوو بودند. این مکاتب تزیینات منحنی را به نفع ساختاری مستطیل و هندسی مبتنی بر کارکردگرایی رد کردند.

نتیجه کلیدی این تلاش‌های مدرنیستی پلاکاتستیل آلمانی یا سبک پوستر بود که در سال 1905 توسط لوسیان برنهارد در برلین و در مونیخ توسط لودویگ هوهلواین آغاز شد. به حداقل رساندن طبیعت گرایی و تأکید بر رنگ ها و اشکال مسطح، کار آنها را به گام بعدی در جهت ایجاد یک زبان بصری انتزاعی و مدرن تر تبدیل کرد.

1914 - 1919: جنگ جهانی اول و انقلاب بلشویکی

جنگ جهانی اول به معنای نقش جدیدی برای پوستر بود: تبلیغات. جنگ بزرگترین کمپین تبلیغاتی تا به امروز را آغاز کرد که برای نیازهای ارتباطی هر جنگجو در زمان جنگ حیاتی بود: از جمع آوری پول، جذب سربازان و تقویت تلاش های داوطلبانه گرفته تا تحریک تولید و برانگیختن خشم نسبت به جنایات دشمن. با استفاده از تکنیک‌های معاصر خیابان مدیسون، آمریکا به تنهایی حدود 2500 طرح پوستر چشمگیر و تقریباً 20 میلیون پوستر - تقریباً یک پوستر برای هر 4 شهروند - در کمتر از 2 سال تولید کرد.

درس‌های تبلیغات درخشان آمریکایی در پوسترهای جنگ جهانی اول بر بلشویک‌ها گم نشد، بلشویک‌ها برای کمک به پیروزی در جنگ داخلی خود علیه سفیدها به هنر پوستر روی آوردند. لنین و پیروانش ثابت کردند که استادان پیشگام تبلیغات مدرن هستند و پوستر در طول قرن به سلاحی منتخب در جنگ های سرد و گرم در همه جا تبدیل شد.

1919 - 1938: بین جنگ های جهانی: مدرنیسم و ​​هنر دکو

پس از جنگ جهانی اول، الهام ارگانیک آرت نوو در جامعه‌ای که به طور فزاینده‌ای صنعتی می‌شد، بی‌اهمیت شد. جنبش‌های هنر مدرن کوبیسم، فوتوریسم، اکسپرسیونیسم و ​​دادائیسم تأثیرات اصلی را تشکیل دادند. در همان زمان، اولین دوره های طراحی گرافیک در فرانسه، آلمان و سوئیس راه اندازی شد که یک لحظه کلیدی در گذار از تصویرسازی به طراحی گرافیک در تبلیغات بود.

این تغییر به سرعت در اتحاد جماهیر شوروی احساس شد، جایی که هنر ساخت‌گرا برای کمک به ایجاد جامعه انقلابی و تکنولوژیک جدید پدید آمد. کنستراکتیویست ها یک سبک "آژیتاسیونی" از ترکیب پوستر را ایجاد کردند که با مورب های قوی، مونتاژ عکس و رنگ های متزلزل مشخص می شد. موضع تهاجمی سازنده‌ها، همانطور که در آثار اللیسیتسکی، رودچنکو، کلوتسیس و

برادران استنبرگ، عمدتاً از طریق Bauhaus و de Stijl، تأثیر زیادی بر طراحی پوسترهای غربی خواهند داشت.

در اواسط دهه بیست، این رویکردهای مدرنیستی اغلب متفاوت در یک جنبش تزئینی بین‌المللی بزرگ به نام آرت دکو ادغام شدند. در این سبک عصر ماشین، قدرت و سرعت به موضوع اصلی تبدیل شدند. شکل‌ها ساده‌تر و ساده‌تر شدند و حروف‌های منحنی با حروف‌های شیک و زاویه‌دار جایگزین شدند که نشان‌دهنده عصر جاز بودند. گونه‌های آرت دکو که همیشه التقاطی هستند، می‌توانند هنرهای عجیب و غریب ایران، مصر و آفریقا را نیز ترکیب کنند.

اصطلاح آرت دکو از نمایشگاه "هنرهای تزئینی" در سال 1925 در پاریس گرفته شده است که نشان داد ویترینی دیدنی برای این سبک است. در پاریس، سبک کاریکاتور کاپیلو جای خود را به تصاویر هندسی و فکری A.M. کاساندرو، که تکنیک‌های براش هوا را که سطحی ماشین‌مانند به تصاویرش می‌داد، رواج داد. پوسترهای بلند او از کشتی های اقیانوس اطلس نورماندی، استاتندام و آتلانتیک به نمادهای عصر صنعتی تبدیل شدند. هنر دکو، مانند آرت نوو قبل از آن، به سرعت در سراسر اروپا و ایالات متحده گسترش یافت.

1939 - 1950: جنگ جهانی دوم و پایان لیتوگرافی سنگی

این پوستر دوباره نقش ارتباطی بزرگی در جنگ جهانی دوم داشت، اما این بار در کانون توجه رسانه‌های دیگر، به‌ویژه رادیو و چاپ قرار گرفت. در این زمان، بیشتر پوسترها با استفاده از تکنیک تولید انبوه عکس افست چاپ می‌شدند که منجر به الگوی نقطه‌ای آشنا در روزنامه‌ها و مجلات شد. استفاده از عکاسی در پوسترها، که در اتحاد جماهیر شوروی در دهه 20 آغاز شد، اکنون به اندازه تصویرسازی رایج شده است. پس از جنگ، پوستر در بیشتر کشورها کاهش یافت زیرا تلویزیون به رقیب دیگری تبدیل شد.

آخرین نفس پوستر لیتوگرافی در سوئیس رخ داد، جایی که دولت به شدت صنعت چاپ و برتری پوستر را ارتقا داد. Sachplakat یا سبک پوستر اشیاء که برای حس دقت سوئیسی جذاب است، در دهه بیست توسعه یافت اما در طول جنگ جهانی دوم و اوایل دهه پنجاه در منطقه بازل شکوفا شد. هنرمندان آن از ساختن اشیاء روزمره به نمادهای غول پیکر، با استفاده از چاپ دیدنی سوئیسی برای ایجاد جلوه های شگفت انگیز ترومپ لوئیل لذت می بردند. با ریشه

با بازگشت به Plakatstil لوسیان برنهارد و جنبش سوررئالیستی، ظرافت بصری اغلب با طنز ملایم مطابقت داشت.

1946 - 1965: پس از جنگ جهانی دوم و مدرنیسم اواسط قرن

علیرغم تنش های قریب الوقوع جنگ سرد، پایان جنگ جهانی دوم با ورود تلویزیون، سفرهای جت و برندهای جهانی که به این راه دامن زدند، باعث رشد کودک و جامعه مصرفی جدیدی شد.

روش های تبلیغاتی برای انطباق با زمان تغییر یافت. یک "رونق پوستر" واقعی در اوایل دهه 1950 رخ داد و دو سبک متمایز را به پیش برد، یکی مصرف کننده و دیگری شرکتی. اولی، که ما آن را سبک دهه 50 می نامیم، رنگی روشن و غریب بود، در حالی که دومی، که سبک تایپوگرافی بین المللی نام داشت، منطقی تر و منظم تر بود.

پوسترهایی که به سبک دهه 50 ساخته شده بودند از رنگ‌های زنده و نقش‌های بازی استفاده می‌کردند تا مخاطبان زیادی را به خود جذب کنند. هنرمندانی مانند Herbert Leupin و Donald Brun در سوئیس، Paul Rand در ایالات متحده و Raymond Savignac در فرانسه ویژگی‌های سبک دلپذیر این سبک را نشان می‌دهند. سبک دهه 50 برای خدمات مصرف کننده و همچنین محصولات اعمال شد. کمپین های هوایی شگفت انگیزی توسط دیوید کلاین، استن گالی و دیگران همیشه حضور داشتند که به دنبال جذب مسافران به مقاصدی مانند دیزنی لند، نیویورک، لاس وگاس و پاریس بودند.

سبک بین‌المللی تایپوگرافی یا سبک سوئیسی نیز برای دنیایی که به طور فزاینده‌ای در سطح جهانی متصل می‌شود، کاملاً مناسب بود. طراحی های بسیار ساختار یافته و سیستماتیک به همه چیز از بزرگراه ها و فرودگاه ها گرفته تا کتابچه راهنمای محصول نظم و وضوح می بخشید.

این سبک تحت تأثیر تایپوگرافی جدید باهاوس و شیچهولد، در اواخر دهه 50 و 60 در سوئیس توسعه یافت. از عناصر اصلی تایپوگرافی با قوانین گرافیکی سختگیرانه استفاده می کرد و اغلب تصویرسازی را با عکاسی واضح و «مدرن» جایگزین می کرد. پوسترهای کنسرت Josef Muller-Brockmann نشان دهنده آپوتئوز کلاسیک این سبک است - سرد، ظریف و به طور منظم انتزاعی. در همین سطح، مجموعه پوسترهای تماشایی «اتم ها برای صلح» اریک نیتچه برای اولین کنفرانس بین المللی استفاده صلح آمیز از انرژی اتمی بود.

1965 - 1972: دهه شصت و هنر شورش

نظم دهه پنجاه تا اواسط دهه شصت به یک تنور آشفته تر و انقلابی تر تبدیل می شد. سبک تصویرسازی جدید، سبکی که آزادانه از سوررئالیسم، هنر پاپ و اکسپرسیونیسم وام گرفته شده بود، آرام‌تر و شهودی‌تر بود و اولین موج حساسیت پست مدرنیستی بود. یکی از نمونه‌های معروف، آلبوم رکورد باب دیلن در سال 1967 میلتون گلیزر بود. گلیزر پیام ضدفرهنگی این نوازنده را با به تصویر کشیدن موهای بلند او به عنوان رنگین کمانی از امواج بسیار روان متبلور کرد. استودیوی پوش پین گلسر از نظر خلاقیت با یک مدرسه پویا از هنر پوستر در لهستان از دهه 50 تا 80 مطابقت داشت. مکتب لهستانی به خاطر انواع سوررئالیسم طعنه آمیز و دلخراش در ترویج تئاتر و سازمان های فرهنگی تحت کنترل دولت شناخته شد.

افراط در فرهنگ مواد مخدر و از خود بیگانگی سیاسی منجر به یک شوق مختصر اما تماشایی پوستر روانگردان در ایالات متحده شد که افراط های گل آرت نوو، تصاویر پس از تپنده اپ آرت، و کنار هم قرار دادن عجیب سوررئالیسم را به یاد می آورد. و

تظاهرات اول ماه مه فرانسه یک پوستر تبلیغاتی را ایجاد کرد که به پوستر و هنر کاریکاتور شوروی بازمی‌گردد.

1970 - 1989: دهه هفتاد و هشتاد - پست مدرنیسم

سبک بین المللی به سرعت فراتر از سوئیس گسترش یافت و در دهه هفتاد به سبک پیشرو در طراحی گرافیک در سراسر جهان تبدیل شد. در اوایل دهه هشتاد، این سبک جای خود را به پست مدرنیست ها داد که به دنبال شکستن قوانین رسمی و جزمی سبک سوئیسی بودند.

1990 در: پوستر امروز

نقش و ظاهر پوستر در طول قرن گذشته به طور مداوم تغییر کرده است تا نیازهای در حال تغییر جامعه را برآورده کند. اگرچه نقش آن نسبت به 100 سال پیش کمتر محوری است، اما با ایجاد انقلابی در کامپیوتر و وب جهانی در نحوه ارتباط ما در قرن بیست و یکم، پوستر بیشتر تکامل خواهد یافت.